جدول محتوایی

IPv6 چیست ؟

ابتدا، بیایید درباره Ipv6 بیشتر بدانیم و بررسی کنیم که چرا IPv6 مهم است. از آنجایی که دستگاه ها یک آدرس IP منحصر به فرد را برای شناسایی و مکان یابی تعاریف اختصاص می دهند، آدرس های بیشتری برای اتصال دستگاه ها نیاز است. IPv4 اولین نسخه استفاده عمومی از پروتکل اینترنت بود، اما محدودیت های آن باعث شد که IETF پروتکل جانشین را رسمی کند. و این جانشین، IPv6 بود. IPv6 علاوه بر فضای آدرس دهی بزرگتر، مزایای فنی دیگری نیز ارائه می دهد. IPv4 و IPv6 به گونه ای طراحی نشده اند که قابلیت همکاری داشته باشند. بنابراین، ارتباط مستقیم بین آنها غیرممکن است و انتقال به IPv6 را پیچیده می کند. با این حال، چندین مکانیسم انتقال برای این موضوع ابداع شده است. در این مقاله میخواهیم شما را با فعال کردن و افزودن IPv6 در سرور مجازی CentOS آشنا کنیم.

برای اینکه این آموزش را بهتر متوجه شوید، میتوانید سرور مجازی CentOS خود را در صفحه خرید سرور مجازی ایران، سفارش دهید.

مزایای IPv6

استفاده از IPv6 به شما امکان می دهد اتصالات سریعتر و دیتا های بهتری را تجربه کنید. به دلیل یک باور نادرست، افراد IPv6 را برای افزایش سرعت اتصال به اینترنت خود غیرفعال می کنند، اما غیرفعال کردن آن این کار را انجام نمی دهد. با این حال، ممکن است یک راه حل سریع باشد اما مطمئناً مشکلاتی را بعداً بوجود می آورد. به‌طور پیش‌فرض، IPv6 در ویندوز، لینوکس و سایر سیستم‌عامل‌ها فعال است، زیرا همه از IPv6 پشتیبانی داخلی دارند. شما باید به جریان حرکت به IPv6 بپیوندید. نه تنها غیرفعال کردن IPv6 می تواند مشکلاتی ایجاد کند، بلکه باید IPv4 را با IPv6 جایگزین کرد. تفاوت اصلی IPv6 این است که از یک آدرس IP 128 بیتی استفاده می کند (می تواند 2^128 آدرس اینترنتی را پشتیبانی کند).

مزایا و ویژگی های IPv6 :

1- دیگر DHCP وجود ندارد، مدیریت آسان تر

2- دیگر از ترجمه آدرس شبکه خبری نیست

3- دیگر از برخورد آدرس خصوصی خبری نیست

4- تأیید هویت داخلی و پشتیبانی از حریم خصوصی

5- قالب هدر ساده تر

6- مسیریابی چندپخشی بهتر

7- پیکربندی خودکار

8- مسیریابی ساده و کارآمدتر

9- کیفیت واقعی خدمات (QoS) که “برچسب گذاری جریان” نیز نامیده می شود.

10- فضای آدرس بزرگتر

11- توسعه پذیری

12- زیرساخت آدرس دهی و مسیریابی کارآمد و سلسله مراتبی

13- امنیت داخلی

14- پروتکل جدید برای تعامل گره همسایه

 

نحوه اضافه کردن IPv6 در سرور CentOS

همانطور که یاد گرفتید، IPv6 برای مقابله با مشکل فرسودگی IPv4 که مدت ها پیش بینی می شد، توسعه داده شد. در این بخش، یاد خواهید گرفت که چگونه IPv6 را به سرور CentOS خود اضافه کنید تا از مسیریابی بهتر، جریان های داده هدایت شده، پیکربندی شبکه ساده، امنیت و موارد دیگر استفاده کنید.

 

نحوه بررسی وضعیت IPv6 در CentOS

همانطور که اشاره کردیم، IPv6 معمولاً به طور پیش فرض در لینوکس فعال می شود. با این حال، می توانید به دو روش بررسی کنید که آیا Ipv6 در سیستم CentOS شما فعال است یا خیر.

روش اول با اجرای دستور زیر به شما نشان می دهد:

sudo sysctl -a | grep ipv6.*disable

در خروجی دستور بالا، مقدار 0 به این معنی است که IPv6 در گره شما فعال است و 1 نشان دهنده غیرفعال شدن IPv6 است.

غیرفعال کردن ipv6 در سرور centos

 

روش دوم برای بررسی فعال بودن IPv6 با مشاهده رابط شبکه در دایرکتوری /etc/network-scripts/ است. بنابراین. از دستور زیر استفاده کنید:

cat /etc/sysconfig/network-scripts/ifcfg-enps03

 

گزینه های IPV6

از آنجایی که گزینه های IPv6 را در خروجی دستورات بالا خواهید دید، بیایید معنی هر کدام را ببینیم:

IPV6INIT=yes: این رابط را برای آدرس دهی IPv6 مقداردهی اولیه می کند.

IPV6_AUTOCONF=yes: این تنظیمات خودکار IPv6 را برای رابط فعال می کند.

IPV6_DEFROUTE=yes: این نشان می دهد که مسیر پیش فرض IPv6 به رابط اختصاص داده شده است.

IPV6_FAILURE_FATAL=no: نشان می دهد که سیستم حتی زمانی که IPv6 از کار بیفتد، خراب نمی شود.

 

هنگامی که مطمئن شدید IPv6 فعال است، از دستور زیر برای بررسی آدرس IPv6 رابط های خود استفاده کنید:

ip a

یا :

ip -6 addr

 

چگونه IPv6 را در CentOS غیرفعال و فعال کنیم ؟

می توانید IPv6 را روی سرور خود به طور موقت غیرفعال کنید. برای این کار از دستورات زیر استفاده کنید:

sudo sysctl -w net.ipv6.conf.all.disable_ipv6=1
ip -6 addr

 

به هر دلیلی، اگر نیاز به غیرفعال کردن دائمی IPv6 دارید، باید فایل GRUB /etc/default/grub را ویرایش کنید. در خط، GRUB_CMDLINE_LINUX، آرگومان ipv6.disable=1 را اضافه کنید.

برای اعمال تغییرات، باید سیستم خود را ریبوت کنید.

و برای فعال کردن IPv6 دستور زیر را اجرا کنید:

sudo sysctl -w net.ipv6.conf.all.disable_ipv6=0

در نهایت، باید NetworkManager را مجددا راه اندازی کنید تا تغییرات اعمال شوند:

sudo systemctl restart NetworkManager

 

جمع بندی

در این مقاله IPv6 به شما معرفی شد و نحوه افزودن IPv6 در CentOS را یاد گرفتید. امروزه اکثر سیستم ها به آرامی از IPv4 فاصله میگیرند. به شما توصیه نمی شود که پیکربندی را به صورت دستی انجام دهید زیرا پیکربندی دستی IPv6 مستعد خطا است و بسیار سخت است.

 

23رای - امتیاز 4.4 ممنون از امتیازی که دادید..!

دسته بندی شده در: